Categoriearchief: Nieuws

Pensioen Foppe Venema

Met dit lied hebben we Foppe toegezongen ter gelegenheid van zijn pensionering:

Foppe, o, Foppe

Uiteraard op de wijze van “My Bonnie lies over the ocean”

Je staat nooit om aandacht te springen,
daar is het je nooit om te doen,
toch zullen we nu voor jou zingen,
want, Foppe, je gaat met pensioen!

Je kwam uit Grenoble gereden,
wel twee uur bij ons hier vandaan,
daar heb je nooit onder geleden,
zo weg was je echt van je baan.

Je bracht ons veel mooie verhalen,
met passie en groots in gebaar,
je liet er ons fraai in verdwalen,
met jou was een lesuur zo klaar.

Foppe, o, Foppe,
je liet van ons schooltje het warme hart
jarenlang kloppen
als leraar, collega en bard.

Je kwam van onwetendheid redden,
geschieden/is spek naar je bek,
Zelfs liggend in ziekenhuisbedden
voer jij een historisch gesprek.

Voor Géo is ’t ook een verlies, want
wat wil nu toevallig ’t geval?
Jij weet te bewijzen dat Friesland
het centrum is van het heelal!

Je hebt vele jaren gesleten
in ’t klasje dat leek op een hok,
Dat gaat nu It Pompeblêd heten,
zo blijf jij in ’t Fries nog ad – hoc.

Foppe, o, Foppe,
Je gaat ons verlaten, o jee, o jee!
Ver zal je ’t schoppen
als vrolijke jeune retraité!

We zullen zoveel van je missen:
de heldere taal die je schrijft,
’t naar woorden in gatentekst vissen,
de films waar je tijd mee verdrijft,

Je ‘Hoi!’ en je bekertjes koffie,
het jaarlijkse haikuconcours,
stuk brood en homp kaas in je kloffie,
de pauzes met geouwehoer,

Je aardige omgang met allen,
je passie, je raad en geduld
ook met de soms vreemde gevallen
waarmee ons lycée is gevuld.

Foppe, o, Foppe,
de boontjes die moeten we nu voortaan
zonder je doppen,
je hebt al je dopwerk gedaan.

Het is nu dus tijd om te zingen:
lokwinske, je mag met pensioen.
Geen kransen of bloemen, die dingen,
oant sjenn en een zoen en een zoen en een zoen en een zoen…!

Foppe, o, Foppe,
je liet van ons schooltje het warme hart
jarenlang kloppen
als leraar, collega en bard.

Afscheid laatstejaars

En met deze verzen hebben we onze negen laatstejaars uitgewuifd:

VERZEN VOOR DE LAATSTEJAARS
JUNI 2025

ANNA (door Evi)

Anna met haar schalkse lach
en dito blik, heeft dag na dag
aan inspiratie geen gebrek
voor menig lang en diep gesprek

  • met buur Mathis, Chloé of Nils
    beoefent zij haar kwetterskills.
    Toch blijft zij, als ze weer apert
    aan ‘t kletsen is, ook zeer alert,
    waardoor ze elke leraar klist
    zodra die zich, alwéér, vergist!

MATHIS (door Albrecht)

Mathis, judoka, sterke vent,
veegt zonder moeite een docent
die wijst op fouten op zijn blad
met donderblikken van de mat.
Soms slaakt hij ook een groot geluid,
een kreet waar ieder oor van tuit,
wat lijkend op wat wordt gehoord
bij hooligans van Feyenoord.
Hij stamelt echter en verbleekt
zodra Ageeth van Ajax spreekt!

PEDRO (door Foppe)

Een les met Pedro is een feest:
‘t geknetter van zijn scherpe geest
steekt samen met zijn kibbeldrang
vaak menig lang debat in gang.
Hij geeft daarbij het volle pond
en praat dan sneller dan zijn mond
hem volgen kan, hij spreekt met gloed

  • zoals een Portugees dat doet?
    Zijn taal heeft echt iets aangenaams,
    iets anders, zachters, ja: iets Vlaams!

CHLOÉ (door Evi)

Bij Chloés chronisch slappe lach
geraken leraars soms van slag:
we denken met een diepe frons,
die slappe lach, ligt die aan ons?
Ze heeft een soort besef van tijd
dat anders is, dat haar soms scheidt
van ons, zoals die keer: wij op de bus,
op uitstap, zij… wel, elders, dus.
We nemen dat nooit kwalijk, want
daarvoor is Chloé té charmant!

LOUKA (door Albrecht)

Louka is een fijne knaap,
steeds recht door zee en voor de raap:
bevalt hem soms iets niet, dan gaan
z’n ogen heel erg donker staan,
maar zijn de zaken uitgeklaard,
dan blijkt al gauw zijn ware aard:
hij is begaan met ieders goed,
wat ieder hier beamen moet,
al zeker Koen, die met hem lift,
ja, Louka is voorwaar een gift,
een toonbeeld, ook, van waar je raakt
wanneer je ergens werk van maakt!

KOEN (door Foppe)

Koen gaat graag op avontuur
in eigen hoofd, voor lange duur
verwijlt hij, enigszins astraal,
in sferen, ver van ‘t klaslokaal.
Maar als hij weer op aarde landt
en zich tot sprekens toe vermant,
dan spreekt de knaap die noester
zwijgen kan dan menig oester
een Nederlands zo gaaf en goed
dat Albrecht ervan huilen moet.

LUKA (door Evi)

Als Luka straks te kaap’ren vaart,
ontbreekt hem enkel nog de baard,
want al de rest heeft hij gereed:
ambitie bij de vloot, euh, vleet,
een stem die draagt van dek tot ruim,
de zin in zeeën, goede luim,
‘t vertrouwen in een goede loop,
zijn sterke bril als telescoop
en wereldwijsheid o zo groot,
nee, niemand neemt hem in de boot!

RAPHAËL (door Albrecht)

Raphaël is diepe grond,
dus stil, hij opent pas zijn mond,
wanneer hij iets te zeggen heeft,
en dan, dan merk je wat er leeft
in Raphaëls precieuze geest:
verfijnd begrip van wat hij leest,
bijvoorbeeld. Neem nu Lucebert,
voor velen onbestemde snert,
daar vindt hij met zijn geesteskracht
toch zin in, ja, voorwaar, zelfs pracht!

NILS (door Foppe)

Nils vertoont de grootste vlijt,
dat is een onbetwistbaar feit,
als brenger van de goede sfeer.
En gaat dat dan al eens een keer
ten koste van zijn resultaat,
toch blijft de lach op zijn gelaat.
Hij is in ruime zin sportief,
met name voetbal heeft hij lief,
dus erg vindt hij het zeker niet
als wij besluiten met dit lied:

‘Hand in hand kameraden
Hand in hand voor Feyenoord 1
Geen woorden maar daden
Leve Feyenoord 1’

Geweldige barbecue 28 juni

Wat een geslaagde jaarlijkse barbecue alweer! Er werd als vanouds gedronken en geschranst, gezongen en gedanst. We namen ook afscheid van onze negen laatstejaars en… van Foppe, want die gaat na 24 jaar toegewijde dienst met pensioen. Bedankt, Foppe, voor alles wat je voor onze school en onze vereniging hebt betekend! Dank ook aan alle aanwezigen voor de uiterst gezellige avond!

HAIKUWEDSTRIJD 2025

Haikuwedstrijd Voortgezet Onderwijs
Lente-editie 2025


Als wij op dinsdag 28 januari jl. het Musée d’Art et d’Histoire in Genève bezoeken, krijgen de leerlingen de opdracht een haiku bij een kunstwerk te schrijven.

“Een haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt”.

Op de valreep voor de paasvakantie mogen diezelfde leerlingen punten toekennen aan de rijke oogst van 30 haiku’s. Koploper in het klassement blijkt Pedro Leite Martins, die naar aanleiding van het schilderij “De Olympische Spelen” schrijft:

‘Vuist, grond, alles rood
maar dat is verwaarloosbaar
alleen winnen telt’

Het schilderij “De Dode” van Marc Chagall ontlokt aan Raphaël Risseeuw de volgende parel:

‘Niks is lekkerder
dan dromen door te dwalen.
Wakker worden? Nooit!

In de top 10 staan verder Pedro’s broer Martim, Anna en Julia Sidorowicz, Chloé Niedercorn, Pien Gielen, Asya Lowette, Mathis Bassompierre alsmede Sofie Tuning en Alix Augustinus, die samen de tiende plaats delen en hun eigen ingeving volgen. Sofie laat zich door een sprinkhaan inspireren:

‘Huppelend vriendje
groen als gras, jouw buikje rond
spring hoog en hamster’

Alix verrast ons met een thrillerachtige haiku:

‘IJzige stilte,
voetstappen kraken traag voort,
takken breken… wacht’.

Niemand van de deelnemers aan deze nieuwste editie van de haikuwedstrijd hoeft zich te laten ontmoedigen, want we kunnen gezien de voortreffelijke kwaliteit van alle inzendingen gerust van een top 30 spreken. Speciale vermelding verdient volgens ons Asya Lowette uit sixième, die met twee haiku’s hoge punten scoort. Eén daarvan gaat over “La Douleur” van Carlos Schwabe:

‘Een weduwe zal
altijd achtervolgd worden
door het verleden’

Tot besluit nog een anonieme inzending bij een schilderij met de Mont Blanc:

‘Ik reed op mijn fiets
Langs een hele hoge berg
Dat was superleuk’

Nieuwe namen klaslokalen!

Onze drie op zich al prachtige klaslokalen hebben nu elk ook een prachtig naamplaatje, van de vaardige, sierlijke hand van Julia uit Seconde.

Voortaan heten onze klassen: ‘De tulp’, ‘De cactus’ (met de dt-cactus) en ‘It pompeblêd’ (Fries voor ‘plompenblad’).