Een vree wijze reis !        

Een journalistiek verslag van de collègereis naar GENT,
van dinsdag 4 tot vrijdag 7 april 2023

Fietsen door de velden en met een VR-bril in de kelders van de Sint-Bavokathedraal: een gevarieerd schoolreisje

Sofie Tuning, 25 april, 13:05

Begin april zijn de leerlingen van het collège op schoolreisje naar België geweest. Op het programma? Fietsen, friet eten en een rondleiding met VR-bril in de kathedraal van Gent, een vol en leuk programma. Hier volgen nog wat details van de leukste gebeurtenissen.

Een van de activiteiten die we in België hebben gedaan en waar ik persoonlijk heel erg naar uit had gekeken, was de fietstocht die we rond Brugge zouden maken. Lekker rustig fietsen langs het kanaal, omringd door bomen en met een swingend muziekje op. Zo stelde ik het mij voor en in werkelijkheid was het niet anders. Behalve misschien dat ik het na een paar kilometer een beetje in de benen begon te voelen.                                                                                                                    Eenmaal aangekomen in Damme, een plaats niet heel ver van Brugge vandaan, hielden we even pauze en wat later begon de speurtocht door Damme. Ieder hoopte die natuurlijk te winnen. Uiteindelijk won ik, samen met mijn beste vriend Oscar. Hier was ik uiteraard heel blij mee. Na afloop van de terugreis leverden we onze fietsen weer in bij de verhuur en keerden we weer terug naar Gent met de trein, na een lange maar leuke dag.

De volgende dag stond er iets op het programma dat me wel heel bijzonder leek: een rondleiding door de kelders van de Sint-Bavokathedraal, thuisbasis van het wereldberoemde schilderij van Jan van Eyck “Het Lam Gods”. Het was geen normale rondleiding met gids, maar een met een VR-bril waarmee je door de zalen liep en waarmee er, dankzij de bril, 3Dplaatjes opdoemden die je ook de weg wezen. Tegelijkertijd hoorden we via de bril verhalen of uitleg bij dat wat we zagen. Het was werkelijk fantastisch en heel goed gemaakt, ik zou het u zeker aanraden.

Na de kelders liepen wij naar boven en keken we wat rond in de rest van Sint-Baafs; het was nu eindelijk tijd om te zien waar we voor gekomen waren: het twaalfdelige meesterwerk van de Van Eycks. Om het voor een keer in het echt te zien was zeer indrukwekkend en ik ben blij dat ik dit van mijn bucketlist af heb kunnen halen.

Schoolreis naar Gent : laat in de wachtrij en Aron vermist

We zijn een Nederlands groep die op schoolreis naar Gent is gegaan voor de paasvakantie, maar op een bepaald moment raakten we Aron kwijt en waren we te laat voor de wachtrij van de terugvlucht.

Emma Van Weelderen 25/04/2023

Wij waren in het Sint-Pietersstation. Wij wachtten op een tweede treinn omdat we de eerst hadden gemist. Sommigen gingen naar Starbucks om koffie te kopen, anderen gingen naar een kleine winkel met souvenirs. Maar Aron vond niet wat hij wilde. Hij ging dus naar een Carrefour in de buurt, maar wel buiten het station. We hadden niet veel tijd voor de andere trein kaom. Wij hadden nog twee minuten en moesten in de hal gaan wachten, maar Aron was er niet. Wij wachtten nog een beetje, maar hij kwam nog steeds niet. Albrecht ging buiten wachten, terwijl de stress toenam. Uiteindelijk kwam Aron kwam er weer aan, net op tijd om de trein te pakken.

In de luchthaven, met Ageeth, toen sommige leerlingen al opgehaald waren, waren we aan het wachten op het vliegtuig. Er was niet veel te doen, dus gingen veel leerlingen praten in groepen. Wij mochten niet te ver gaan om niet te verdwalen. Velen waren moe en dus niet echt aandachtig. Toen riep Ageeth ons plots samen om naar de wachtrij te rennen omdat het bleek dat we te laat waren. Wij hebben dus gerend en waren net op tijd om het vliegtuig in te kunnen.

Schoolreis naar Gent: poep op Arthur en lekkere friet

Tijdens een bezoek in Gent poept een vogel op Arthurs hoofd.  ‘s Avonds eten de scholieren de lekkerste frietjes van hun leven in Frituur Tartaar.  

Oscar Boll, 25/04/2023

   Op dinsdag 4 april, tijdens de eerste dag in Gent, volgde de schoolreisgroep een gids die op een humoristisch manier het verhaal en de geschiedenis van Gent vertelde. Het was een leuke man en hij sprak wel een uurtje, toen op een bepaald moment Arthur tegen een paal leunde en er een duif van boven op die paal op Arthurs hoofd poepte. Hij schrok en voelde zich gedegouteerd en vroeg om servetjes om zijn hoofd schoon te maken.

   Een dag later, op woensdag 5 april, ging de schoolreisgroep Belgische frietjes eten. Alleen, toen ze in Gent aankwamen, gingen ze naar de snack, maar ze ontdekten dat de snack te koop stond. Dus namen ze het initiatief om naar Gent-centrum frietjes te eten. Daartoe namen ze de tram en belandden ze in Frituur Tartaar. Iedereen mocht een menu nemen met een drankje, vlees en frietjes. Volgens sommige leerlingen waren dat de beste frietjes van hun leven.

Een tocht van Brugge naar Damme, lang en enigmatisch

Voor de reis van de Nederlandse sectie zijn de leerlingen en drie leraren naar België gegaan en hebben ze in de stad Gent gelogeerd. Maar op de tweede dag van de reis, woensdag 5 april, hebben ze ’s avonds een lange fietstocht gemaakt van het treinstation van Brugge tot Damme. Daar hebben ze een zoektocht door de hele stad gehouden om de stad te leren kennen. Eindelijk is de groep teruggefietst naar Brugge om een trein te pakken die ze terug naar Gent bracht.

Merlijn van der Schot, 25 april 2023, 16:07

Tijdens de reis van de Nederlandse sectie van het collège van Ferney-Voltaire (naar België van 4 tot en met 7 april) logeerden de leerlingen met drie leraren in Gent. Op woensdag 5 april is de hele groep in een trein gestapt met bestemming Brugge om daar fietsen te huren. En dan begon de lange, maar wel fijne fietstocht. Eerst fietste de groep langs de Vesten in Brugge op een fietspad waar ze veel windmolens hebben gezien. Daarna fietsten ze naast de Damse Vaart (zie foto) direct naar Damme om daar de fietsen te stallen en een enigmatisch zoektocht door de stad uit te voeren. De antwoorden op de vragen van de zoektocht waren woorden waarvan sommige letters in een woordpuzzel pasten. Helaas is het niet iedereen gelukt om alle enigma’s af te maken. Tot slot zijn ze teruggefietst via hetzelfde fietspad naar het station.

Tijdens de terugkeer had iemand wel een probleem. Raad eens wie… Johannes, uit Cinquième! Voor de tweede keer in 5 minuten was zijn fietsketting afgevallen. Hij gaf de schuld aan een kleine steen, maar Albrecht, een leraar bij de sectie, wou er niks van geloven. Omdat de sectie verder moest, hebben een leerling, Merlijn, en Albrecht de ketting opnieuw opgelegd. Omdat die ketting heel vies was, hadden die twee de meest vieze handen van de hele groep en ze moesten met die handen terugfietsen naar het station.  

Een stinkende avocado op hun hoofd en toch heeft het gewerkt.

Sofie Tuning en Oscar Imbert zijn twee leerlingen in troisième van de Nederlandse afdeling van Ferney-Voltaire in Frankrijk. Het was al donderdag 6 april, en het was bijna het eind van de schoolreis in België, maar ze wilden nog iets heel speciaals doen: een gezichtsmasker. Ze hadden het al ’s ochtends in een Kruidvat gekocht. En het was nu tijd om het aan te brengen.

Oscar Imbert, 25/04/2023

Het begon toen ze in Gent naar de bus aan het lopen waren, ze gingen binnen in het Kruidvat op zoek naar snoepjes, maar ze hadden ook een andere idee. De gezichtsmaskeretalage lag vol met meerdere soorten maskers. Ze kochten een avocado-masker, dat vonden ze grappig, maar het was vooral goedkoper dan de andere. “Eerst hadden we er twijfels over, omdat het goedkoop was, maar ook omdat het avocado was,” zei Sofie. Na een hele dag in musea waren ze uitgeput, maar het was nu tijd voor het masker. Alles gebeurde in Oscars hotelbadkamer.

Toen ze het zakje van het gezichtsmasker openmaakten, stonk het. “Het stinkt,” zei ik toen. De kleur was ook niet heel aantrekkelijk, het was blauwgroen met stukjes erin. Maar nu was het te laat om terug te keren. Ze begonnen met hun wangen en daarna met hun voorhoofd, neus… Het duurde wel een halfuur om het op hun hele hoofd te verspreiden, maar nu was het fototijd. Ongeveer 50 foto’s werden er toen gemaakt. Alleen moesten ze over 15 minuten beneden zijn om te gaan eten. Na tien minuten was het masker nog steeds niet droog genoeg om het af te kunnen halen. Ze wachtten dus nog een korte tijd, maar het moest wel nu af. Ze gingen dus terug in de badkamer om het af te halen, het was moeilijk, want zonder water ging het niet weg en er was maar een wastafel voor hun tweeën. Ze gingen dus elk om beurt stukje per stukje afhalen. Maar er was geen tijd meer en Oscar gebruikte hun enige handdoek. Per ongeluk was het die van Sofie, maar niet die van zichzelf.

Na een moeilijk avontuur waren ze klaar en konden ze weer naar buiten. Sofie ging als eerste naar beneden en Oscar kwam net daarna. Toen Oscar aan tafel kwam, vertelde Sofie hem wat een klasgenoot tegen haar zei: “Wat heb jij een mooie huid, Sofie!”. Het heeft dus gewerkt!