Ter gelegenheid van de dodenherdenking van 4 mei 2023 hebben enkele van onze leerlingen een oorlogsgedicht geschreven. Dit zijn de fraaie resultaten van hun literaire inspanning:

Oorlog voor een mens

In de oorlog stroomde het bloed als een grote vloed.

Ze hadden in hun harten veel woede, mensen legden het hoofd neer, ze waren moede.

Soldaten kregen veel haat en negatief gepraat. 

Voor hun vreselijke daad waren mensen kwaad.

Met hun wapen gingen ze slapen. Ze telden onrustig schapen.

Duitsers gingen schieten. Ze geloofden in de perfectelandmythe.

De Duitsers hadden de macht. Maar Nederlanders die hadden altijd kracht.

Duitsers waren niet voor honderd procent intelligent. Ze gaven Rotterdam een groot bombardement.

Aan alle kanten van het kompas lag er een karkas.

Mensen kwamen in opstand. Ze schreven illegale artikelen in een krant. Duitsers hadden niets in de hand.

Joden stonden op een groot plein . 

Zij aan zij. Met veel pijn moesten Joden in een kleine trein.

Geen plek voor je been en ook niet om je heen. Mensen gingen staan op je teen. 

Zonder de zon die scheen.

Zonder jas gingen Joden in een lokaal vol met gas. Hun karkassen lagen op een stuk gras.

Anna (13)

Waarom !?

Het is nat en donker

De dood ligt niet zo veel verder

Vroeger mijn kameraden en vrienden

Nu lijken in de modder

Hun geesten door de vijand gestolen

Dit is allemaal door een vijand

Een rivaal die gemeenschappelijk is

Een monster dat oorlog heet

Ik heb dus een vraag:

waarom!? waarom de oorlog !?

• Luka WEISS

Oorlog begon toen je er niet aan dacht

Het begint zo zacht

Dat je het niet eens ziet aankomen

Alles wordt ineens grijs, zelfs de bomen

Iedereen is bang

En de tijd duurt heel lang

Voordat iets beweegt

Zijn alle huizen al geleegd

Je hoort iets

Een ontploffende bom naast een fiets

De lucht wordt zwart

Net als mijn kloppende hart

• Anna IMBERT

OORLOG

Oorlog, wat een vreselijk woord, 

oorlog, daar waar onschuldige mensen worden vermoord.

Wapens, bommen en granaten,

twee landen die elkaar haten.

Al willen de mensen geen oorlog voeren, 

de leiders beslissen alles op volle toeren.

Wat een zonde om een land zo kapot te zien gaan,

gaten waar normaal mooie huizen en gebouwen staan.

Vrijheid daar moet je voor vechten,

kom niet aan de mensenrechten.

• Louise JOFFROY

Oorlog doet ons allen pijn,

Het brengt ons niets dan verdriet en schade,

Het laat ons huilen en treuren,

En laat ons achter in een diepe leegte.

De geluiden van geweerschoten en bommen,

Zijn als donderslagen in ons hart,

Ze breken onze vrede en veiligheid,

En laten ons achter in angst en smart.

Onze huizen en straten zijn niet meer veilig,

En onze geliefden worden van ons weggerukt,

Oorlog is een beest zonder genade,

En laat ons achter in eenzaamheid en verdriet.

• Louka Hoogenraad

Deze vreselijke tijd is eindelijk voorbij 

Liefst probeer ik het te vergeten 

De gedachten weg te dringen 

Ergens diep, heel diep 

Elke dag denk ik er aan

Zelden is de tijd dat ik me vrij voel 

Omdat ik weet dat het ooit anders was 

Miljoenen onschuldige mensen 

Werden weggestuurd 

Naar een plek vol onzekerheid, verdriet en altijddurende angst 

Ze hebben gevochten

Maar waarvoor? 

Duizenden mensenlevens 

Voor een paar meters land

Nu zit ik hier 

Smekend dat deze tragedie zich nooit meer herhaalt

• Liv 

Nu niet

Ik zie de zilveren vogel uit de wolken,

Getint met het zwart van onze onenigheid.

Wie kan hem uit zijn tralies getrokken hebben?

Wie had daar genoeg woede voor kunnen voelen?

Zijn zijn gedachten donkerder dan de wolken?

Of is het misschien een harteloze machine?

Te laat, mijn herinneringen worden wazig.

Maar deze vraag blijft bestaan en kwelt me.

En dit geluid, wat is dit geluid dat niet stopt?

Dit constante en ondraaglijke gefluit,

Gemengd met het geschreeuw dat ik hoor van waar mijn lichaam ligt.

Ik voel mezelf vertrekken, waar mijn pijn niet langer zal zijn.

Deze plek waar mijn grootouders heen gingen toen ik een kind was.

Van waar mensen je blijkbaar kunnen zien. Daarboven.

Maar ik heb nog taken te volbrengen

Op de grote lijst van levensfeiten.

Nee, nee, nee, nu niet, mijn tijd is nog niet geko…

• Chloé NIEDERCORN

Mijn huis is niet waar ik nu woon

Het is de plek waar ik niet meer ben

Het heeft geen muren meer

Geen ramen meer

En geen grond

Mijn huis zit in mijn hoofd

In het verleden

Het is het verleden

Net als mijn gewone leven

• NILS LAVAL

Oorlog

Oorlog is voor iedereen slecht

Je leert hem haten als de pest

Hij veroorzaakt alleen maar geween 

En doden, om je heen

Hij is nog altijd van de dag

Die strijd om de macht

Gelukkig bestaat er vrede 

Al is het voor oorlog voeren geen reden

Ik zou er niet over moeten klagen

Wat valt er nou nog te vragen ?

• Raphaël

Oorlog, oorlog, oorlog

Er is niet één enkele dag zonder oorlog op aarde

Het kan in Oekraïne, in Rusland, in Yemen, in Syrië zijn

Maar het is al te laat 

Kinderen, ouders en grootouders zijn al dood

En wij kunnen gewoon niks doen

Wij zijn niks vergeleken met soldaten 

Ze vechten voor hun land

Terwijl wij voor onze TV wachten

Tot ze klaar zijn met vechten

Oorlog,oorlog,oorlog

Mathis BASSOMPIERRE

Oorlog is niet goed

Want er valt veel bloed

In Vietnam praten bomen

Want de communisten zijn gekomen

In Israël zijn er joden

En in Palestina zijn er doden

Als je komt in Afghanistan

Dan kom je tegen de taliban

Amerikaanse drones

Vallen op bewoners

In Oekraïne is het niet fijn

Poetin probeert er de baas te zijn

• Koen GIELEN

De mens

De oorlog is het beste voorbeeld van egoïsme

De oorlog is een nutteloos zoektocht naar macht

De oorlog is gevaarlijk verbreekt de orde en brengt chaos

De oorlog is …

Mmh nee nee

De mens is het beste voorbeeld van egoïsme

De mens is altijd in een eindeloos zoektocht naar macht

De mens is gevaarlijk verbreekt de orde en brengt chaos

Nee nee nee

De oorlog … dat zijn de mensen

Pedro LEITE

Een hart vol bloed maar ook vol liefde

Nu gebroken in duizenden stukjes.

Bloed rood gespetterd op onschuldig wit,

Tranen van verdriet, verlangen en spijt.

Ik zie geesten van kameraden die ik gisteren zag,

Meegenomen naar de dood, 

gemist door de levende terug thuis

Ik zie mijn hand in haar hand

Zachtjes zoenen in een veld vol klaprozen.

Maar nu losgerukt uit mijn omhelzing,

Naar de dood vliegt ze toe,

Zoals de kogel die haar van mij nam.

• Orla BYRNE