Wat een geslaagde jaarlijkse barbecue alweer! Er werd als vanouds gedronken en geschranst, gezongen en gedanst. We namen ook afscheid van onze negen laatstejaars en… van Foppe, want die gaat na 24 jaar toegewijde dienst met pensioen. Bedankt, Foppe, voor alles wat je voor onze school en onze vereniging hebt betekend! Dank ook aan alle aanwezigen voor de uiterst gezellige avond!
Haikuwedstrijd Voortgezet Onderwijs
Lente-editie 2025
Als wij op dinsdag 28 januari jl. het Musée d’Art et d’Histoire in Genève bezoeken, krijgen de leerlingen de opdracht een haiku bij een kunstwerk te schrijven.
“Een haiku is een vorm van Japanse dichtkunst, geschreven in drie regels waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt”.
Op de valreep voor de paasvakantie mogen diezelfde leerlingen punten toekennen aan de rijke oogst van 30 haiku’s. Koploper in het klassement blijkt Pedro Leite Martins, die naar aanleiding van het schilderij “De Olympische Spelen” schrijft:
‘Vuist, grond, alles rood
maar dat is verwaarloosbaar
alleen winnen telt’
Het schilderij “De Dode” van Marc Chagall ontlokt aan Raphaël Risseeuw de volgende parel:
‘Niks is lekkerder
dan dromen door te dwalen.
Wakker worden? Nooit!
In de top 10 staan verder Pedro’s broer Martim, Anna en Julia Sidorowicz, Chloé Niedercorn, Pien Gielen, Asya Lowette, Mathis Bassompierre alsmede Sofie Tuning en Alix Augustinus, die samen de tiende plaats delen en hun eigen ingeving volgen. Sofie laat zich door een sprinkhaan inspireren:
‘Huppelend vriendje
groen als gras, jouw buikje rond
spring hoog en hamster’
Alix verrast ons met een thrillerachtige haiku:
‘IJzige stilte,
voetstappen kraken traag voort,
takken breken… wacht’.
Niemand van de deelnemers aan deze nieuwste editie van de haikuwedstrijd hoeft zich te laten ontmoedigen, want we kunnen gezien de voortreffelijke kwaliteit van alle inzendingen gerust van een top 30 spreken. Speciale vermelding verdient volgens ons Asya Lowette uit sixième, die met twee haiku’s hoge punten scoort. Eén daarvan gaat over “La Douleur” van Carlos Schwabe:
‘Een weduwe zal
altijd achtervolgd worden
door het verleden’
Tot besluit nog een anonieme inzending bij een schilderij met de Mont Blanc:
‘Ik reed op mijn fiets
Langs een hele hoge berg
Dat was superleuk’
Onze drie op zich al prachtige klaslokalen hebben nu elk ook een prachtig naamplaatje, van de vaardige, sierlijke hand van Julia uit Seconde.
Voortaan heten onze klassen: ‘De tulp’, ‘De cactus’ (met de dt-cactus) en ‘It pompeblêd’ (Fries voor ‘plompenblad’).
file:///C:/Users/marcn/Downloads/Programma_inspiratiedagen_ouders.pdf
Via deze link krijgt u de resultaten te zien van onze tevredenheidsenquête:
https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:sc:EU:dcb1a4f2-122a-4718-af45-85f9aeeb90fc
Ons lustrum krijgt ook weerklank in de laatste nieuwsbrief van de stichting NOB!
En hier is ie dan II: de tekst die we op de barbecue gezongen hebben om te vieren dat onze prachtige vereniging dit jaar 50 jaar bestaat. Ook dit lied is van de hand van onze meestergelegenheidsdichter Foppe, waardoor jullie wel kunnen raden op welke melodie het is gezet.
LUSTRUMLIED
VOOR TAALTUIN VOLTAIRE
(1974-2024)
Ze waren nog druk aan het bouwen.
t Collège dat stond nog maar net.
Er kwam ook een deeltjesversneller;
die werd in de buurt neergezet.
Het CERN en ons Taaltuin Voltaire,
zij vormen sindsdien een echtpaar.
Zij zijn nu al 50 jaar samen
en houden nog steeds van elkaar.
Taaltuin Voltaire, wij zingen en springen, hoera, hoera!
Taaltuin Voltaire viert vijftig jaar tralalala!
We zijn toen voorzichtig begonnen:
2 uur in de week NTC.
Maar dan in het jaar ’83
komt steun van de VVOB.
De VVOB stuurt een leerkracht,
de pionier Karl Caluwé.
Er komt ook een nieuwe formule:
het niet meer bestaand OIB.
Refrein
Zelfs Nederland stuurt dan een leerkracht,
in duo met Karl Caluwé.
Daarna geeft men liever subsidie,
verstrekt door Stichting NOB.
Na Karl komen Bertho en Johnny
uit Vlaanderen gedetacheerd.
Ook Albrecht hoort thuis in dit rijtje,
die ons d/t-fouten afleert.
Zeg Albrecht, dan zeg je ook Foppe,
hij staat aan het hoofd van VO.
Hij komt helemaal uit Grenoble
voor zijn liefde histoire-géo.
Refrein
Dan is er natuurlijk ook PO:
Hilde, Bernadette, Albertine,
Ageeth, Carin, Petra, Daniëlle
plus Anne-Marie en Jolien.
Een aantal van hen draagt meer petten,
is tevens in VO actief.
En Evi doceert wereldkennis,
ook histoire-géo is haar lief.
Refrein
Er zaten talloze bestuurders
in ’t gras van ons Taaltuin Voltaire.
Het gaat hierbij meestal om ouders
met daadkracht, geestdrift en veel flair .
Ook nu is ’t bestuur heel bijzonder,
Alfred is on-Nederlands gul.
Er zijn slechts alleen nog maar mannen,
hun motto is ‘geen flauwekul’.
Refrein
Ook namens de Vlaamse Gemeenschap
zit Tim nog steeds in ’t bestuur.
Hij is dit jaar vice-voorzitter
en staat met Alex aan het stuur.
Alex staat symbool voor traditie,
voorzitter van vader op zoon.
Wat wellicht ontbreekt aan de vreugde,
is een echte voorzitterskroon.
Refrein
Guus Gielen stuurt steeds weer een Nieuwsbrief,
het kleuterlokaal bovenaan.
Er zijn daar voortdurend lekkages:
‘Wim Maan is het dak opgegaan!’
Zo geeft het bestuur ons de ruimte.
Het kleuterlokaal lekt niet meer.
Het zijn alle vijf stoere kerels.
Ze staan er in wind en in weer.
Refrein
Hier is ie dan: de tekst van het lied waarmee wij op 7 september jl. onze lieve collega Petra hebben uitgewuifd. De verzen zijn als vanouds van de vaardige, raak typerende hand van Foppe en worden, evenzeer als vanouds, gezongen op de melodie van ‘My Bonnie lies over the ocean’. Dankjewel, Petra, voor al die formidabele jaren!
HULDE AAN PETRA
Maar Petra die wil ons verlaten,
dat is voor ons allen een ramp.
Wie gaat er nu vlaai voor ons bakken?
Wij schieten van schrik in een kramp.
Petra is een zeer goede juffrouw
en tevens een groot hartendief.
Een vrouw met Bourgondische gulheid,
zij is zo zorgzaam en zo lief.
Taaltuin Voltaire, wij zingen en springen, hoera, hoera!
Taaltuin Voltaire, een ‘chapeau bas’ voor ons Petra.
Petra is ook idealistisch.
Zij streeft naar een betere mens,
die stopt met teveel consumeren,
dat is wel het diepst van haar wens.
Toch pakt zij soms zelf nog het vliegtuig.
Zo ging zij dit jaar naar Japan.
Naar school komt zij steeds met de auto
terwijl dit ook op de fiets kan.
Refrein
Nee Petra, dit is maar een grapje,
een grapje dat hoort er ook bij.
Gedreven door idealisme
was jij voor ons taaltuin een kei.
Petra is totaal onbaatzuchtig,
zij stelt zich ten dienst’ van de groep.
Het eigenbelang komt pas later,
desnoods wisselt zij van beroep.
Refrein
Petra gaf ook graag wereldkennis,
zij zette het vak op de rails.
Zij deed dit op boeiende wijze
en tevens heel professioneel.
Ach Petra, ach Petra, ach Petra,
ons taaltuin lijkt leeg zonder jou.
Ach Petra, ach Petra, ach Petra,
wat ben jij een dijk van een vrouw!
Refrein
Er valt nog zoveel te vertellen
van Petra en Taaltuin Voltaire.
Ja toch nog één kernwoord voor Petra,
zij is altijd erg solidair!
Refrein (2 keer)