Met dit lied hebben we Foppe toegezongen ter gelegenheid van zijn pensionering:

Foppe, o, Foppe

Uiteraard op de wijze van “My Bonnie lies over the ocean”

Je staat nooit om aandacht te springen,
daar is het je nooit om te doen,
toch zullen we nu voor jou zingen,
want, Foppe, je gaat met pensioen!

Je kwam uit Grenoble gereden,
wel twee uur bij ons hier vandaan,
daar heb je nooit onder geleden,
zo weg was je echt van je baan.

Je bracht ons veel mooie verhalen,
met passie en groots in gebaar,
je liet er ons fraai in verdwalen,
met jou was een lesuur zo klaar.

Foppe, o, Foppe,
je liet van ons schooltje het warme hart
jarenlang kloppen
als leraar, collega en bard.

Je kwam van onwetendheid redden,
geschieden/is spek naar je bek,
Zelfs liggend in ziekenhuisbedden
voer jij een historisch gesprek.

Voor Géo is ’t ook een verlies, want
wat wil nu toevallig ’t geval?
Jij weet te bewijzen dat Friesland
het centrum is van het heelal!

Je hebt vele jaren gesleten
in ’t klasje dat leek op een hok,
Dat gaat nu It Pompeblêd heten,
zo blijf jij in ’t Fries nog ad – hoc.

Foppe, o, Foppe,
Je gaat ons verlaten, o jee, o jee!
Ver zal je ’t schoppen
als vrolijke jeune retraité!

We zullen zoveel van je missen:
de heldere taal die je schrijft,
’t naar woorden in gatentekst vissen,
de films waar je tijd mee verdrijft,

Je ‘Hoi!’ en je bekertjes koffie,
het jaarlijkse haikuconcours,
stuk brood en homp kaas in je kloffie,
de pauzes met geouwehoer,

Je aardige omgang met allen,
je passie, je raad en geduld
ook met de soms vreemde gevallen
waarmee ons lycée is gevuld.

Foppe, o, Foppe,
de boontjes die moeten we nu voortaan
zonder je doppen,
je hebt al je dopwerk gedaan.

Het is nu dus tijd om te zingen:
lokwinske, je mag met pensioen.
Geen kransen of bloemen, die dingen,
oant sjenn en een zoen en een zoen en een zoen en een zoen…!

Foppe, o, Foppe,
je liet van ons schooltje het warme hart
jarenlang kloppen
als leraar, collega en bard.